Deur die straights en om die draaie..... en die berge en die klowe!

Die afgelope naweek het ons die eerste keer die Baviaanskloof besoek. Wat 'n belewenis!!



Toe Braam so 2 weke gelede bel om te vra of ons wil saamgaan, kan ek nou nie met alle eerlikheid sê dat ek op en af gespring het van opgewondenheid nie. Ons het baie lanklaas gekamp en daarby is al ons goed nog in stoor. Ons het maar geraap en skraap en geleen om alles bymekaar te kry wat ons nodig het. Daarby het ek nie 'n idee gehad wat vir ons voorlê nie, en soos ek al vantevore gesê het is ek nie vreeslik gek oor die onbekende en verrassings nie. Al wat ek geweet het is dat dit onherbergsame wêreld is met geen selfoonopvangs nie (daarna het ek wel uitgesien!). Hoe die kampplek en ablusies lyk (en of daar is) het ons nie geweet nie.



Ockie se Hokkie langs die rivier

Donderdagoggend is ons met die N2 langs tot in Kareedouw. Daar het Braam en Rentia ons hul ou tuisdorp gewys en ons het heerlik geluister na n paar "local" staaltjies. Na middagete by Norma-Jean's het ons die pad gevat- berg in. Ons het sommer gou-gou besef: hierdie is spesiale wêreld! Steil paaie op en weer af teen die rotspaadjies.... so het dit vir 'n paar ure gegaan. Totdat ons teen 'n steilte afkom en daar tussen erens en nerens 'n houthut langs die rivier kry: ons slaapplek vir die eerste aand. Die hut behoort aan Ockie, 'n vriend van Braam-hulle. Ons het net die nodigste afgepak om vir een aand nes te skrop en gou-gou het die vuurtjie gebrand. Die kinders was maar eers baie versigtig vir hulle slaapplek: 'n platform wat in die nok van die slaapkamerdak, bokant die 4 beddens, aangebring is. Dit is oop aan 2 kante en hulle moes met 'n leertjie opklim daarheen. In effek het ons dus al 8 in een kamer geslaap: volwassenes in die 4 beddens en die kids bokant ons koppe op die platform.  'n Heerlike manier om 'n lekker saamkuier naweek af te skop. ☺

Dag 2 was dit tyd vir die eintlike 4x4 roete. Kranse, klippe, klowe... en plate en plate fynbos! Ek weet nog altyd dat fynbos spesiaal is en dat daar in daardie tipe habitat 'n groot verskeidenheid plante voorkom. Maar selfs daardie kennis kon my nie voorberei vir die groot hoeveelheid verskillende plante wat ons gesien het nie.

Ek is baie seker dat daar na 'n paar uur se ry erge mumurerings in die Rusts se Condor was as hulle sien dat die Potgieters ALWEER agter geraak het! Ons kon net nie ophou stop om te kyk en fotos te neem nie. In die begin het ek die idee gekry om van elke verskillende blommetjie 'n foto te neem- seker 'n duidelike teken van my onkunde en "1ste keer in die Baviaans"-geid. Ek het later besef as ek so 1 uit elke 20 kan afneem sal ek gelukkig wees- anders kom ons nooit voor donker by ons kampplek uit nie. Ek het so aan vriendin Hylie gedink wat blomme ken en lief is om dit af te neem. Op die einde het ek op dag 1 alleen omtrent 45 verskillende spesies blomme afgeneem: en dit is net sommige van die plante wat nou blom!  Uitroepe van Sjoe!, Wow!, Kyk net!, STOP! en Yoh!! was algemeen. Hierdie berge is werklik soos 'n tuin met nuwe verrassings om elke draai.

En die berge!! Daar is vlaktes met fynbos, dan weer plate geel bossies. Regaf kranse en golwende grasvelde. Klipperige hoogtes en heuwels wat mekaar herhaal. En nie een van my fotos gee naastenby DIT waar wat my oe gesien het nie. Daardie gevoel van oneindigheid en grootsheid kan ek nie vasgevang kry nie. Op plekke loop die nou paadjie gevaarlik naby aan die afgrond. Op 'n stadium moes ons en Braam hulle vir n goeie 300m of meer in so 'n nou paadjie agteruit ry omdat daar 'n ander voertuig van voor af gekom het! Ek het maar net oë toegeknyp en gebid!! Gelukkig ken ek niemand wat beter agteruit kan bestuur as Werner nie, so ons het geweet ons is in goeie hande.


 

Tee-tyd in die Kouga berge

Natuurlik het Rentia seker gemaak ons stop vir teetyd, en teen middagete het ons sommer op 'n groen stukkie gras (tussen droë miskoeke ☺ ) seil oopgegooi en broodjies geëet. Na omtrent 6 ure se ry is ons teen die laaste steiltes en skerp draaie af, en skielik het die Kloof groen en geil voor ons gelê. Wat 'n gesig!! Tussen die 2 ruwe bergreekse, die Kouga- en Baviaanskloofberge, lê hierdie vrugbare kloof. Fynbos verander eensklaps in Bosveld.


Dit was veral 'n belewenis om die ou plaaswinkeltjies in die Kloof te besoek. Die koel, skemerte daarbinne herinner my aan my kinderdae as ons winkel toe gestap het om daar nikkerbols en Wilsontoffies te koop. En met Rentia saam het ons gou-gou lang geselsies met die eienaars gemaak (tot groot frustrasie van die mans!) Ons is selfs met 'n paar "vreemde", outydse kopies daar uit!

Tydens so 'n geselsie vind ek uit dat een van my gunsteling skrywers hier in die Baviaans gewoon het. As kind het ek PH Nortje se boeke verslind en altyd gewens ek kan ook soos hy alledaagse situasies so vermaaklik beskryf. Nou kan ek nie wag om biblioteek toe te gaan en weer 'n paar van sy boeke nader te hark nie.

Saterdag oppad die Baviaans Natuurreservaat in tref die teëspoed ons: die Condor se "timing belt" breek! Ons avonture is op 'n einde!! Ek, Rentia en die dogters ontspan die res van die dag: lees boek, ry perd en geniet die son; terwyl die 2 mans en Christoff (met 'n hele paar mede kampeerders as toeskouers en raadgewers) die Condor bewerk en be-peuter. Sondagoggend is dit omtrent 'n operasie: Ons kan net die heel nodigste bagasie in laai om terug te bring (tandeborsels, kussings en onderklere!) Die res van die bagasie is in die Condor gelaai wat in die eienaar van die plaas se stoor getrek is, waar Werner en Braam dit later sal kom haal. Al 8 van ons moes in die Hi-Lux in vir die lang pad huis toe- 'n avontuur op sig self! ☺



We'll be back...!!!

Dit is geen wonder dat die Baviaanskloof area as 'n wêrelderfenisgebied verklaar is nie. Dit is beslis 'n baie spesiale deel van die skepping. Hierdie naweek was vir ons net 'n "sample" van die Baviaans, 'n voorgereggie om ons lus te maak vir nog baie meer. Volgende keer gaan ons Doodsklip toe, donkiekar ry, nog meer fotos neem, staproetes inwerk..... Ons kom verseker terug vir 'n ordentlike vakansie.